Taterniczki : miejsce kobiet jest na szczycie

Książka

W koszyku

oceń

Taterniczki : miejsce kobiet jest na szczycie / Agata Komosa-Styczeń. - Warszawa : Prószyński i S-ka, 2021. - 261, [3] strony, [48] stron tablic : fotografie, ilustracje ; 24 cm.

Autor

Komosa-Styczeń Agata Autor

Forma i typ

Książki Literatura faktu, eseje, publicystyka

Temat

Alpiniści Alpinizm Kobieta Polska Tatry (góry)

Gatunek

Antologia Biografia Reportaż

Dziedzina i ujęcie

Historia Kultura fizyczna i sport

Opowieść o kobietach, które przezwyciężyły strach, ograniczenia organizmu i kulturowe stereotypy, by wspinać się na najwyższe polskie szczyty. Książka "Taterniczki. Miejsce kobiet jest na szczycie" przedstawia historię żeńskiej wspinaczki w Tatrach. Agata Komosa-Styczeń w swojej książce przypomina zarówno pierwsze żeńskie wyprawy na tatrzańskie szczyty na początku ubiegłego stulecia, jak i współczesne wejścia młodych kobiet, które zmieniają postrzeganie wspinaczki. Bo kobietom w górach zawsze było trudniej niż mężczyznom. Nie tylko ze względu na ograniczenia fizyczne, ale również pielęgnowane przez lata stereotypy, które miały skazywać je na niepowodzenie w walce o wysokie szczyty. Ich determinacja, siła woli i twardość charakterów sprawiają, że dziś już nikt nie wątpi w to, że może im się udać. W książce poznajemy ich historie opowiedziane przez nie same. Kobiety, które w najwyższych polskich górach rzuciły wyzwanie mężczyznom i pokazały, że we wspinaczce nie są gorsze. To opowieść o sporcie i walce z trudnościami w górach, ale również o przemianach społecznych i walce kobiet o uznanie w dziedzinie kiedyś uznawanej za męską domenę. Książka nie tylko dla tych, którzy uwielbiają się wspinać.

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Wypożyczalnia Główna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 796/799 (1 egz.)

Recenzje:

Podobno góry mogą uzależnić. Jestem w stanie w to uwierzyć, czytając relacje alpinistów, himalaistów, a wreszcie — taterników. Ale teraz głos oddano taterniczkom, z wyjątkowym naciskiem na fakt, że są kobietami. Gdy myślimy o wspinaczkach, wówczas od razu przychodzi nam do głowy nazwisko Wandy Rutkiewicz. I co dalej? No, właśnie. Sama przyznaję, dotyczy mnie ten problem, dlatego postanowiłam sięgnąć po książkę Agaty Komosy-Styczeń, (...) aby móc poszerzyć swoją wiedzę. Poznać bohaterki, które okażą się swoistą inspiracją. I, rzeczywiście, lektura okazała się być niebywale wciągająca. Momentami zaskakująca, sporo z niej wyniosłam, choć w innej dziedzinie niż się spodziewałam. Muszę także wspomnieć, iż wydanie jest po prostu piękne (wiem, zbyt często zwracam uwagę na podobne aspekty, może się kiedyś poprawię), świetnie uzupełniające treść. Treść dość istotną, choć też jednowymiarową, o czym wspomnę za moment.
Nie dajcie się zwieść pozorom, autorka opisuje nie tylko współczesność. Przenosimy się w czasie w odległe lata, gdy kobiety po górach chodziły jeszcze w sukniach i krynolinach. Nawet wtedy, mimo braku jakichkolwiek udogodnień, płynący z wysokości urok potrafił skutecznie zaczarować, wbrew konwenansom. Ta „historyczna” część książki najbardziej mnie zafascynowała, gdyż, jak zapewne sporo osób, wspinaczki kojarzyły mi się przede wszystkim z połową oraz końcem dwudziestego wieku, a jeśli wcześniej, to tylko z opowieściami mężczyzn. Naprawdę, początki były arcytrudne, dlatego wyjątkowy podziw budzą pionierki wspinania, niezwykle ambitne, przecierające, nomen omen, szlaki. Szlaki wcześniej dla nich niedostępne.
Gładko przechodzimy do części wypełnionej wywiadami. To galeria interesujących kobiet, choć nie wszystkie, z którymi Komosa-Styczeń się skontaktowała zgodziły się na rozmowę, z różnych powodów. Niemniej jednak dyskusje już nam przedstawione są rzeczywiście frapujące — wypełnione pasją bijącą z każdego słowa. Poznajemy blaski i cienie wspinaczki, bo również tych drugich nie brakuje, choć poczucie spełnienia rekompensuje wszelkie boleści. Rozmówczynie niczego nie ukrywają, unikają owijania w przysłowiową bawełnę. Pokazują rzeczywistość wspinania taką, jaka w istocie jest. Piękną, lecz równie trudną, i nie zawsze ma to związek z problemami technicznymi.
Książka ma wydźwięk feministyczny, nie mogę temu zaprzeczyć, ale też, według moich odczuć, trudno znaleźć tu jakiekolwiek przytyki na temat wyższości kobiet nad mężczyznami. Po prostu stwierdzono, że w pewnych kwestiach wspinaczki muszą borykać się z innymi problemami, zwłaszcza z umniejszaniem ich zasług, tak zwanymi „forami”, bo zapewne „są słabsze”, co naprawdę nie zawsze pokrywa się z prawdą. Jednocześnie, rozmówczynie przyznają, że momentami również kobiety wprowadzają kiepską atmosferę, głównie przez kłótnie między sobą. Dlatego pamiętajmy, to publikacja o kobietach, więc cóż dziwnego — właśnie nam poświęcono najwięcej miejsca, a feminizm jest nieodłączną kwestią w takiej tematyce. Z czysto socjologicznego punktu widzenia.
Taterniczki są świetną propozycją nie tyle dla miłośników wspinaczki, co dla osób zainteresowanych tematyką feministyczną. Jeśli macie wokół siebie takich czytelników, to książka Agaty Komosy-Styczeń będzie dla nich idealnym prezentem. To lektura ważna, wzruszająca. Głęboko podziwiam każdą z przedstawionych bohaterek, mając nadzieję, że nigdy nie będą się bały mówić głośno tego, co myślą. Z przyjemnością sięgnę też po kolejne publikacje autorki. Liczę, iż już wkrótce usłyszymy o nowym tytule, a poprzeczkę powiesiła sobie naprawdę wysoko!